Πάμε θέατρο.. Η ΦΑΙΔΡΑ στο Κηποθέατρο Παπάγου την Παρασκευή 2 Ιουλίου

- 30.6.21

ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΡΑΚΙΝΑ

Φ Α Ι Δ Ρ Α

Παίζουν οι:

Μίνα Αδαμάκη, Σαβίνα Γιαννάτου

Σπύρος Περδίου, Ραφίκα Σαουίς, Δημήτρης Τσίκλης

Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης

επόμενες παραστάσεις

Παρασκευή 2 Ιουλίου, ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΠΑΠΑΓΟΥ

Τετάρτη 7 Ιουλίου, ΘΕΑΤΡΟ ΡΕΜΑΤΙΑΣ

Τετάρτη 28 Ιουλίου, ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ

Φωτογραφίες παράστασης: Πάτροκλος Σκαφιδάς

«Φαίδρα»: Λαμπερή πρεμιέρα στην Πετρούπολη

Ένα γεμάτο φεγγάρι και οι υπέροχες ερμηνείες στη σκηνή του θεάτρου Πέτρας στη Πετρούπολη με την πρεμιέρα της «Φαίδρας» συνέθεσαν το βράδυ του Σαββάτου!

Εκατοντάδες θεατές απόλαυσαν την πρώτη από τις τέσσερις συνολικά παραστάσεις που θα πραγματοποιήσει η «Φαίδρα» στην Αθήνα σε σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη.

Ο μύθος της φλεγόμενης «Φαίδρας» συνεχίζει αυτή την εβδομάδα, στο κηποθέατρο Παπάγου την Παρασκευή 2/7, ενώ αμέσως μετά σειρά έχουν το Θέατρο Ρεματιάς στις 7/7 και το θέατρο Βράχων στον Βυρώνα στις 28/7.

Τον μύθο της, φλεγόμενης από έρωτα, Φαίδρας αφηγούνται επί σκηνής η αισθαντική ερμηνεύτρια, Σαβίνα Γιαννάτου στον ρόλο της θεάς Αφροδίτης, η πολύπειρη ηθοποιός Μίνα Αδαμάκη στον ρόλο της Τροφού, καθώς και η Ραφίκα Σαουίς, με διεθνείς διακρίσεις στο ενεργητικό της στον χώρο της περφόρμανς, στον ρόλο της Φαίδρας.

Μαζί τους ο Σπύρος Περδίου στον ρόλο του Θησέα και τέλος ο ανερχόμενος Δημήτρης Τσίκλης, στον ρόλο του Ιππόλυτου. Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ένας από τους εκπροσώπους της νεότερης γενιάς με συνεχόμενη και αξιόλογη παρουσία στη θεατρική σκηνή, ο Μάνος Καρατζογιάννης. Τη μουσική της παράστασης ντύνει ο καταξιωμένος συνθέτης Δημήτρης Μαραμής

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Το τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι, με τους στίχους του Παντελή Πρεβελάκη από τον «Μεγάλο Ερωτικό» (1972), μου ερχόταν συνέχεια στο στόμα κατά τη διάρκεια των προβών. «Κάποια κατάρα είναι Θεού»… «σε χτύπησε οργή Θεάς»… «Μιας θεϊκήςεκδίκησης άμοιρος στόχος»…«Σαν μέλι με φαρμάκι…», «Μα τα δεσμά της αγάπης πρέπει να είναι χαλαρά»…

Ότε ο Θησέας ήλθε εις την Τροιζήνα, σημειώνει στην «Ελληνική Μυθολογία» ο Στέφανος Κομμητάς, με την γυναίκα του Φαίδρα, δια να καθαρισθεί – τότε η Φαίδρα ηγάπησε τον Ιππόλυτον. Και επειδή δεν ηδυνήθη να τον ελκύσει εις το θέλημα της, τον κατηγόρησεν ότι την εβίασεν. «Όλα είναι μύθοι κι εμείς παραδέρνουμε».

Σύμφωνα με τον Στάθη Δρομάζο ο Ευριπίδης γράφοντας τον «Ιππόλυτο», ο οποίος παρουσιάστηκε κατά το τρίτο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου, έχει κατά νου «τον άνθρωπο που έχει δικαίωμα να ζήσει με τα πάθη του και να καεί μέσα σ’ αυτά». Ακολούθησαν αιώνες μετά ο Σενέκας, ο Ρακίνας και πολύ πρόσφατα η Σάρα Κέιν. Τα όρια της επιθυμίας ήταν βέβαια υπό διαπραγμάτευση, ήδη από την εποχή του Αισχύλου.

Γράφει στο ποιήμά του «Προμηθέας Δεσμώτης» ο Λεωνίδας Πολυδεύκης:

Ω, στην αφθονία μας χανόμαστε!

Και ποιός την αφθονία να συνδράμει;

Αλήθεια! Ό,τι απ’ το όριό του ξεφεύγει

πάει, σκορπάει, χύνεται χάμου, χάνεται

Ακόμα κι ο θεός! ακόμα κι η αγάπη…